Nieuwe ontdekking

Afgelopen weekend heb ik de 2e les van mijn opleiding tot Qigong docent gehad. De groep was weer groter dan de vorige keer en iedereen is vol enthousiasme. Toch moet ik toegeven dat ik wat reserves heb en de bekende vooroordelen en aannames spoken het eerste uur dan ook door mijn hoofd. Ook ik ben gelukkig maar mens dus vraag ik me al oefenend af wat die ene vrouw nou in deze les deed. Waarom die andere man net nog tegen mij zei dat hij al een hele tijd oefent maar er nu in mijn ogen niets van bakt. Rustig Lia, dacht ik het moet geen cursus mindfulness worden. De les kabbelde voort en ik voel hoe mijn lijf vermoeid raakt en mijn hoofd vol met informatie. Iedereen is hard met zichzelf bezig en als onze juf dan ook nog roept dat we al zo'n "echte groep" vormen is voor mij de maat vol.

Nou heb ik gelukkig ook een cursus mindfulness gedaan dus met de maat vol realiseer ik me dat ik het een en ander los moet laten en alles mindful mag bekijken. Dat geeft rust.
Op de terugweg in de auto voel ik al snel een heerlijke rust over me heen komen en voelt mijn lichaam verdacht ontspannen aan. Ook de geest geeft me een innerlijke glimlach en ik merk dat ik tevreden ben. He, is dit nou wat Qigong met je doet vraag ik me af. Al dat fysieke oefenen van vandaag heeft me dus meer opgeleverd dan alleen een warm gevoel in mijn schouders en onderrug.
Omdat ik de oefening LCUP uit mijn hoofd ken en ik 'm in de les helemaal heb gedaan kan ik beginnen met mijn gong. Nee geen platte schaal waar je met een hamer op slaat maar een periode van 100 aaneengesloten dagen waarin je dagelijks de LCUP doet. Ben ik zover vraag ik me af. Heb ik werkelijk zoveel discipline dat ik dit 100 dagen kan volhouden.
Ik besluit er voor te gaan en als ondersteuning voor mezelf er maar wat tekst aan te wagen. Door mijn ervaringen op te schrijven is het misschien aardig mijn vorderingen en de kijk op het leven vanuit qigong te volgen. Wie weet wat er op mijn pad komt.
Mijn eerste 3 LCUP zitten er op. Nog 97 te gaan!